Przyjechała do schroniska niedawno…

Bezimienna, chuda jak szkielet, zabiedzona.

Co przeżyła?

Nietrudno się domyślić – na szyi ma ślad po ciężkiej obroży, najprawdopodobniej była psem łańcuchowym.

Ma maksymalnie rok…

Jest jeszcze psim dzieckiem, w głowie powinna mieć zabawy i psoty…a mimo tego, że jest bardzo proludzka, zionie z niej smutek.

Jedno jest pewne – w swoim jeszcze króciutkim życiu spotkał ją ogrom ludzkiego zła. Zaznała już głodu, pragnienia i przenikliwego zimna.

Teraz czeka ją lepszy rozdział w życiu – malutka opuściła schronisko i pojechała do domu tymczasowego. Dziś przejęliśmy ją pod nasze skrzydła…